Νεύρωμα Morton

Στις σελίδες που ακολουθούν θα περιγράψουμε τις πιο σημαντικές παθολογικές και τραυματολογικές καταστάσεις των αρθρώσεων του ανθρωπίνου σώματος.

Στόχος μας είναι να σας εξοικειώσουμε με σημαντικές έννοιες που συνδέονται με παθολογικές καταστάσεις έτσι ώστε να είστε σε θέση να κατανοήσετε μία συνομιλία με τον γιατρό που θα επιλέξετε.

Μεσοδακτύλια νευρίτιδα (Νεύρωμα Morton)

Πρόκειται για νευροπάθεια απο πίεση του δακτυλικού νεύρου, συνηθέστερα μεταξύ του 3ου και 4ου μεταταρσίου. Η παθοφυσιολογία της κατάστασης αυτής δεν είναι πλήρως κατανοητή. Ενοχοποιούνται παράγοντες όπως επαναλαμβανόμενοι μικροτραυματισμοί, υπερτροφία του θυλάκου, ενδονευρικό οίδημα και ενδεχόμενη πίεση των δακτυλικών νεύρων απο τον εγκάρσιο σύνδεσμο των κεφαλών των μεταταρσίων.

Η πάθηση είναι συχνή σε γυναίκες ηλικίας 40-50 ετών και εκδηλώνεται με πόνο στη βάδιση, που τις περισσότερες φορές τις αναγκάζει να βγάζουν το παπούτσι για να ανακουφιστούν. Tο κυριότερο σύμπτωμα είναι ο πόνος μεταξύ των κεφαλών του 3ου και 4ου μεταταρσίου. Περιγράφεται σαν καυστικός με παραισθησία (μούδιασμα) στις αντικρυστές επιφάνειες των εν λόγω νεύρων (μεταξύ των δακτύλων). Γίνεται πιο έντονος με το περπάτημα και υφίεται με την ανάπαυση, τις μαλάξεις και την αφαίρεση των υποδημάτων.

Συχνά οι ασθενείς δυσκολεύονται να εντοπίσουν τον πόνο, χαρακτηρίζοντάς τον διάχυτο στο πόδι. Επίσης μπορεί να πονούν στην έξω πλευρά της ποδοκνημικής, καθώς προσπαθώντας να αποφύγουν το νεύρωμα, φορτίζουν τα έξω συνδεσμικά στοιχεία της ποδοκνημικής.

Με τη κλινική αξιολόγηση προσπαθούμε να αναπαράγουμε τα συμπτώματα, όπως για παράδειγμα συμπιέζοντας τα μετατάρσια μεταξύ τους.Συγκεκριμένα υπάρχει ευαισθησία στην πίεση του πέλματος στο διάστημα μεταξύ 3ου και 4ου μεταταρσίου.

Η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, τοπικές εγχυσεις κορτικοστεροειδούς και τροποποίηση των υποδημάτων.Σε μια πρόσφατη μελέτη συμπεραίνεται πως η έγχυση κορτικοστεροειδούς και τοπικού αναισθητικού υπερείχε της τροποποίησης των υποδημάτων τους πρώτους μήνες μετά την έναρξη της συντηρητικής αγωγής.

Στο Νεύρωμα του Morton αν αποτύχει η συντηρητική θεραπεία τότε αντιμετωπίζεται χειρουργικά. Όσον αφορά την χειρουργική εξαίρεση του νευρώματος, σήμερα υπάρχει τεράστια διχογνωμία.