Παροδική οστεοπόρωση

Παροδική οστεοπόρωση (Transient Bone Marrow Edema).

Η παροδική Οστεοπόρωση του ισχίου είναι μια σπάνια νόσος η οποία προκαλεί παροδική μείωση της οστικής πυκνότητας του εγγύς τμήματος του μηριαίου οστού. Πρέπει να σημειωθεί οτι αποτελεί μια τελείως διαφορετική οντότητα από την κλασική οστεοπόρωση και δεν πρέπει να συγχέεται με αυτή.

Την συναντάμε επίσης και ώς σύνδρομο παροδικού οιδήματος μυελού των οστών (transient bone marrow edema). Στην παροδική οστεοπόρωση οι ασθενείς εμφανίζουν ξαφνικά πόνο στο ισχίο ο οποίος επιδεινώνεται με τη βάδιση και αυξάνει προοδευτικά. Τα συμπτώματα υποχωρούν μέσα σε 6-12 μήνες και η οστική αντοχή επανέρχεται στα φυσιολογικά επίπεδα.

Η παροδική οστεοπόρωση του ισχίου προσβάλλει κυρίως υγιείς άντρες μέσης ηλικίας (4^η – 6^η δεκαετία) και γυναίκες που βρίσκονται στο τρίτο τρίμηνο της κύησης (με υπεροχή σε πρωτότοκες γυναίκες). Η αναλογία αντρών – γυναικών είναι 3:1 και η εμφάνισή της νόσου στην παιδική ηλικία είναι σπάνια.Ταυτόχρονη εντόπιση και στα δύο ισχία πιστεύεται ότι παρατηρείται στο 1/3 των περιπτώσεων. Η πάθηση, αφού διανύσει το κύκλο της (6- 9 μήνες), αυτοϊάται.

Τα αίτια της Παροδικής Οστεοπόρωσης είναι άγνωστα. Παράγοντες που έχουν “ενοχοποιηθεί” και συσχετίζονται με τη νόσο είναι:

• Ενδο-οστική αγγειακή απόφραξη (αναστρέψιμο επεισόδιο ισχαιμίας, το οποίο ακολουθεί αντιδραστική υπεραιμία στο προσβεβλημένο οστό).
• Ορμονικές διαταραχές
• Υπερβολικά μηχανικά φορτία 

Η έγκαιρη διάγνωση της νόσου είναι σημαντική. Βασίζεται στην λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού, στην φυσική εξέταση του ασθενούς και βέβαια στην απεικόνιση της προσβεβλημένης άρθρωσης.

Οι απλές ακτινογραφίες στα αρχικά στάδια είναι φυσιολογικές αλλά το σπινθηρογράφημα οστών δείχνει αυξημένη καθίζηση στη κεφαλή, στον αυχένα και στη κοτύλη. Η  μαγνητική τομογραφία δείχνει εκτεταμένο οστικό οίδημα (bone marrow edema )  στη κεφαλή και στον αυχένα. Σε προχωρημένα στάδια και οι απλές ακτινογραφίες δείχνουν τοπική οστεοπόρωση.

Η θεραπεία της παροδικής οστεοπόρωσης είναι κατά βάση συντηρητική αφού αποτελεί μια αυτοπεριοριζόμενη νόσο. Στοχεύει στην μείωση του οστικού οιδήματος και στην αποφόρτιση του προσβεβλημένου οστού.

Ο πόνος προέρχεται αφενός μεν από την παρουσία του οστικού οιδήματος αφετέρου δε από την αδυναμία του οστού να στηρίξει το βάρος του ασθενούς (λόγω της απώλειας της οστικής μάζας του).Με βάση τη συμπτωματολογία της νόσου η θεραπευτική οδός εκλογής επικεντρώνεται στη συντηρητική αντιμετώπιση με αποφόρτιση και χρήση αναλγητικών.Οι κυριότερες θεραπευτικές επιλογές είναι οι ακόλουθες:

• Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα, aσβέστιο, βιταμίνη D
• Αποφόρτιση του προσβεβλημένου άκρου κάνοντας χρήση βακτηριών (αποφόρτιση με “πατερίτσες”).
• Χρήση αντιοστεοπορωτικών σκευασμάτων,διφωσφονικά (χορηγούμενα ενδοφλεβίως) .Φαίνεται ότι βοηθούν στην μείωση του χρόνου αποθεραπείας και της έντασης του πόνου χωρίς όμως να διευκρινίζεται ο τρόπος δράσης τους.
• Φυσικοθεραπεία (παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην θεραπεία της παροδικής οστεοπόρωσης γιατί βοηθά την αποκατάσταση του προσβεβλημένου άκρου με ασκήσεις μυικής ενδυνάμωσης και ευκαμψίας)

Με την συμπτωματική θεραπεία ο πόνος σταδιακά υποχωρεί και οι ακτινογραφίες επανέρχονται στο φυσιολογικό.