Η σύγχρονη τάση στην χειρουργική σήμερα είναι η αποκατάσταση της ορθοπαιδικής παθολογίας μέσα από μικρές ή καθόλου τομές.
Η τεχνική ελάχιστης επεμβατικότητας εκτός από το ευρύ πεδίο της εκλεκτικής χειρουργικής (αρθροπλαστική και αθλητιατρική χειρουργική) έχει εφαρμογή και στα κατάγματα των οστών. Μια πρωτοποριακή τεχνική ελάχιστης επεμβατικότητας είναι και η MIPO.
Αποτελεί τεχνική που σέβεται τους υπερκείμενους ιστούς (μύες-δέρμα) σε ένα κάταγμα. Ο ειδικός σχεδιασμός των υλικών επιτρέπει στον χειρουργό διαδερμικα να τοποθετήσει τα υλικά οστεοσύνθεσης μακρυά από την εστία του κατάγματος. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η συγκράτηση του κατάγματος σε ανάταξη χωρίς περαιτέρω κακοποίηση των ιστών πέριξ του κατάγματος.
Η σημασία των υπερκείμενων ιστών στην περιοχή που έχει υποστεί το κάταγμα είναι ότι οι ρίζες για ένα δέντρο. Εάν το οστό θεωρήσουμε ότι είναι το δέντρο τότε οι ρίζες του είναι το δέρμα. Χρειάζεται συνεπώς να αντιμετωπίσουμε τους μύες και το δέρμα πάνω από το σπασμένο οστούν με σεβασμό. Είναι ζωτικής σημασίας για την αποκατάσταση του.
Όταν η εσωτερική οστεοσύνθεση αποτελεί μονόδρομο τότε η εφαρμογή πλάκας με τεχνική MIPO είναι η καλύτερη επιλογή.
