Ρήξη πλαγίων συνδέσμων
Στις σελίδες που ακολουθούν θα περιγράψουμε τις πιο σημαντικές παθολογικές και τραυματολογικές καταστάσεις των αρθρώσεων του ανθρωπίνου σώματος.
Στόχος μας είναι να σας εξοικειώσουμε με σημαντικές έννοιες που συνδέονται με παθολογικές καταστάσεις έτσι ώστε να είστε σε θέση να κατανοήσετε μία συνομιλία με τον γιατρό που θα επιλέξετε.
Ρήξη πλαγίων συνδέσμων
Οι πλάγιοι σύνδεσμοι είναι δυνατές ελαστικές κατασκευές που συγκρατούν τα οστά μεταξύ τους, προσφέροντας δύναμη και σταθερότητα στην άρθρωση του γόνατος. Ο έσω πλάγιος σύνδεσμος, προσφέρει σταθερότητα στην εσωτερική πλευρά του γόνατος.Ο έξω πλάγιος σύνδεσμος, προσφέρει σταθερότητα στην εξωτερική πλευρά του γόνατος.
Ποιά τα αίτια τραυματισμού του έσω και έξω πλάγιου συνδέσμου
Ο έσω πλάγιος σύνδεσμός τραυματίζεται περισσότερο εύκολα από ότι ο έξω πλάγιος. Προκαλείται από κάκωση στην εξωτερική επιφάνεια του γόνατος, που προκαλεί απότομη διάταση ή ρήξη του συνδέσμου που βρίσκεται στην εσωτερική επιφάνεια του. Η κάκωση μπορεί να είναι 1ου, 2ου ή 3ου βαθμού. Κάκωση 1ου βαθμού σημαίνει μία βίαιη διάταση του συνδέσμου, 2ου βαθμού μερική ρήξη του συνδέσμου ενώ 3ου βαθμού σημαίνει ολική ρήξη του συνδέσμου.
Τα βασικά συμπτώματα είναι:
- διόγκωση του γόνατος εξαιτίας του αιμάρθρου
- μεγάλη ευαισθησία στην πίεση κατά μήκος του έσω πλαγίου συνδέσμου
- περιορισμός κατά 10-15° στην πλήρη έκταση και πλήρη κάμψη της άρθρωσης
- πόνο στις κινήσεις
- δυσκολία στην βάδιση
Αντικειμενικό κριτήριο για το χαρακτήρα της βαρύτητας της κακώσεως αποτελεί ο βαθμός παρεκτόπισης των αρθρικών επιφανειών του γόνατος κατά τη διάρκεια των κλινικών δοκιμασιών.
Θεραπεία
Σε ρήξη 1ου ή 2ου βαθμού δεν έχουμε σοβαρή αστάθεια, οπότε η θεραπεία είναι συντηρητική. Εφαρμόζεται γύψινος μηροκνημικός επίδεσμος για 4 – 6 εβδομάδες και παράλληλα γίνονται ασκήσεις τετρακέφαλου.
Όταν η ρήξη είναι 3ου βαθμού η θεραπεία είναι χειρουργική και παράλληλα ελέγχονται ο έσω μηνίσκος και οι χιαστοί σύνδεσμοι. Μετεγχειρητικά εφαρμόζεται γύψος μηροκνημικός για 6 – 8 εβδομάδες.
Ρήξη του έξω πλαγίου συνδέσμου προκαλείται από βίαιη προσαγωγή της κνήμης σε σχέση προς το μηρό αλλά δεν είναι τόσο συχνή λόγω της παρουσίας του άλλου σκέλους.
Η διάγνωση στηρίζεται και εδώ και στο ιστορικό, στα κλινικά ευρήματα και στην αντίστοιχη δοκιμασία προσαγωγής του γόνατος.
Η θεραπεία είναι παρόμοια με εκείνη της ρήξης του έσω πλαγίου συνδέσμου.
