Εξάρθρημα Ακρωμιοκλειδικής

Ως εξάρθρημα ακρωμιοκλειδικής χαρακτηρίζεται η παρεκτόπιση (μερική ή πλήρης) της επαλληλίας μεταξύ των αρθρικών επιφανειών κλείδας και ακρωμίου (οστό της ωμοπλάτης). Η ακρωμιοκλειδική είναι μία άρθρωση με μεγάλη σταθερότητα και όχι μεγάλο εύρος κίνησης λόγω των ισχυρών συνδέσμων που την περιβάλλουν. Ο συνήθης μηχανισμός τραυματισμού είναι απο άμεση πλήξη στην άνω επιφάνεια του ώμου. Κύρια συμπτώματα είναι ο οξύς πόνος, η πλήρης αδυναμία κίνησης της άρθρωσης, η παραμόρφωση της άρθρωσης και η πιθανή ύπαρξη αιματώματος της περιοχής (μελάνιασμα).

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ταξινόμησης βάση των οποίων ακολουθούμε αντίστοιχη θεραπευτική προσέγγιση (συντηρητική ή χειρουργική).

Η χειρουργική αντιμετώπιση βασιζεται στις ακόλουθες ενδείξεις:

• Αποτυχία συντηρητικής θεραπείας
• Κοσμητικοί λόγοι
• Ανάγκη εργασίας με τον ώμο σε απαγωγή και κάμψη 90°
• Χειρωνάκτες
• Αθλητές

Αν και έχουν περιγραφεί περίπου 60 χειρουργικές τεχνικές η βασική φιλοσοφία του χειρουργείου σήμερα έγκειται στα ακόλουθα

1.Εκτομή συμπτωματικής ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης
2.Σταθεροποίηση ακρωμιοκλειδικής, κορακοκλειδικής, δυναμική μεταφορά μυών.

Τα αποτελέσματα της χειρουργικής θεραπείας είναι πολύ καλά με ποσοστά επιτυχίας που ξεπερνούν το 90%.