Τενοντίτιδα Αχιλλείου

Ο Αχίλλειος τένοντας είναι ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος τένοντας του ανθρωπίνου σώματος.Πρόκειται για ιστό που συνδέει τους γαστροκνήμιους μύες της γάμπας με το οπίσθιο μέρος του πέλματος.

Η Αχίλλειος τενοντίτιδα αποτελεί μία από τις συχνότερες καταστάσεις και επέρχεται λόγο υπερχρήσης ή κάποιας εκφυλιστικής αιτίας.Η αχίλλειος τενοντίτιδα ταλαιπωρεί συχνά άτομα που ασκούνται συστηματικά και καταπονούν σε μεγάλο βαθμό το συγκεκριμένο τένοντα. Ως παθολογική οντότητα ταλαιπωρεί συχνά αθλητές μετά απο τραυματισμούς οι οποίοι προκύπτουν μετά από λανθασμένη αύξηση της προπονητικής έντασης ή διάρκειας. Συχνά κάνει την εμφάνιση της και σε άτομα που δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με τον αθλητισμό, όπως σε άτομα της μέσης ηλικίας που γυμνάζονται περιστασιακά. Αυτό οφείλεται στην εκφύλλιση του τένοντα και στην βαθμιαία αποδυνάμωση του η οποία επέρχεται με την πάροδο των χρόνων.Θα πρέπει να σημειωθεί πως ο αχίλλειος τένοντας δεν διαθέτει δική του αιμάτωση αλλά εξαρτάται από τους γειτονικούς ιστούς. Για τον λόγο αυτό ο τένοντας είναι ιδιαίτερα ευάλωτος σε τραυματισμούς και εκφύλιση και οι βλάβες του επουλώνονται αργά απαιτώντας αρκετό χρόνο.

Η τενοντοπάθεια του αχίλλειου εκδηλώνεται με πόνο, δυσκολία στην κίνηση και απώλεια δύναμης του τένοντα τα οποία είναι εντονότερα κατά το τρέξιμο, τα άλματα και όταν σηκώνουμε το πόδι μας από το έδαφος για να κάνουμε το επόμενο βήμα. Τελικά ο πόνος γίνεται μόνιμος ακόμη και στις καθημερινές ενασχολήσεις μας.

Μπορεί επίσης να υπάρχει ευαισθησία, ερυθρότητα, θερμότητα και οίδημα στην περιοχή που είναι ενδεικτικά της υφιστάμενης φλεγμονής.

Η διάγνωση της τενοντοπάθειας του αχιλλείου τίθεται με βάση το ιστορικό και την κλινική εξέταση από τον ειδικό ορθοπεδικό. Με βάση τα κλινικά ευρήματα ο ειδικός είναι σε θέση να καθορίσει την χρονιότητα και την βαρύτητα της κατάστασης όπως και να διαγνώσει την μερική ή πλήρη ρήξη του τένοντα. Το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία της περιοχής αποκαλύπτουν τις παθολογικές αλλοιώσεις και την εντόπιση της περιοχής εκφύλισης του τένοντα.

Εκτός απο την φλεγμονή του τένοντα αρκετές φορές φλεγμαίνει ο oπισθοπτερνικός θύλακος (bursa), ο οποίος βρίσκεται στο πίσω και άνω μέρος της πτέρνας μεταξύ της κατάφυσης του αχιλλείου τένοντα και της πτέρνας, οπότε μπορούμε να έχουμε οπισθοπτερνική θυλακίτιδα. Αυτή μπορεί vα εξελιχθεί στo σύνδρομο Hanglund (Haglund deformity) με σταδιακή αποκόλληση ή επιμήκυνση του οπίσθιου άνω τμήματος της πτέρνας.

Ως συντηρητική θεραπεία συστήνεται φαρμακευτική αγωγή, ξεκούραση, παγοθεραπεία, ενώ ο ορθοπαιδικός μπορεί να προτείνει και ορισμένες ασκήσεις για την ενδυνάμωση των γαστροκνήμιων μυών και την μείωση της έντασης του Αχίλλειου τένοντα. Η φυσικοθεραπεία είναι ιδιαίτερα βοηθητική καθώς και η εφαρμογή ειδικών πάτων υπόδησης.

Περισσότερο σοβαροί τραυματισμοί συμβαίνουν, όταν ο τένοντας υποστεί εκτεταμένη ή ολοκληρωτική ρήξη. Η ρήξη του τένοντα είναι βαρύς τραυματισμός που επηρεάζει την ικανότητα της βάδισης με αποτέλεσμα να απαιτείται χειρουργική επέμβαση.