Ορογονοθυλακίτιδα μείζονος τροχαντήρα-Τροχαντηρίτιδα

Ορογονοθυλακίτιδα μείζονος τροχαντήρα-Τροχαντηρίτιδα ( Bursitis of the great trochanter)

Πρόκειται για άλγος  στην εξωτερική επιφάνεια του ισχίου λόγω φλεγμονής  του ορογόνου θύλακα (ορογονοθυλακίτιδα) στην ανατομική περιοχή του μείζονα τροχαντήρα.
Η ορογονοθυλακίτιδα αυτή οφείλεται σε τραυματισμό της περιοχής ή σε καταπόνηση λόγω υπέρχρησης.Ουσιαστικά αποτελεί μια τενοντοπάθεια του μέσου και μικρού γλουτιαίου από επαναλαμβανόμενη μηχανική υπερφόρτιση.Οι τένοντες αυτοί παίζουν πρωταρχικό ρόλο στην απαγωγή του ισχίου και τη σταθεροποίηση της λεκάνης κατά τη βάδιση, το τρέξιμο και τη μονοποδική στήριξη (στήριξη στο ένα κάτω άκρο). Πολλές φορές εκλητικό επιβαρυντικό παράγοντα αποτελούν οι λανθασμένες φορτίσεις στον κάτω άκρο (από φθορά του υποδήματος ιδιαίτερα στο πλαϊνό τμήμα του).

Το σύνδρομο εκδηλώνεται με καυσώδη πόνο στην εξωτερική επιφάνεια του ισχίου, ο οποίος επιδεινώνεται όταν ο ασθενής ξαπλώσει πάνω στο πάσχον άκρο, περπατήσει μεγάλες αποστάσεις ή ανέβει σκαλοπάτια. Εντοπίζεται ευαισθησία κατά την ψηλάφηση του μείζονα τροχαντήρα και αναπαράγεται πόνος όταν ο ασθενής κληθεί να απάγει το πάσχον ισχίο του υπό αντίσταση.Εκτός από τροχαντηρίτιδα ισχίου η πάθηση είναι γνωστή και ως σύνδρομο πόνου του μείζονα τροχαντήρα (GTPS: Great Trochanteric Pain Syndrome).

Η διάγνωση τίθεται από το ιστορικό και την κλινική εξέταση. Η προσθιοπίσθια ακτινογραφία της λεκάνης είναι απαραίτητη για να αποκλειστούν άλλες παθήσεις(όπως συνυπάρχουσα οστεοαρθρίτιδα του ισχίου, σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης, οστεονέκρωση ή κάταγμα του αυχένα του μηριαίου). Υπερηχογράφημα θα πρέπει να γίνεται σε όλους τους ασθενείς με τροχαντηρίτιδα καθώς είναι δυνατό να ανιχνεύσει την υπεύθυνη βλάβη στον τένοντα και τον διατεταμένο ορογόνο θύλακο. Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να απεικονίσει με λεπτομέρεια την υποκείμενη αιτία του συνδρόμου (όπως ρήξη τένοντα, ενθεσοπάθεια ή ορογονοθυλακίτιδα).

Η αντιμετώπιση είναι  συντηρητική με προτροπή αποφυγής κάθε κίνησης που επιδεινώνει ή αναπαράγει τα συμπτώματα (παρατεταμένη βάδιση, ορθοστασία και γενικά οτιδήποτε εκλύει πόνο από καταπόνηση της περιοχής).Η φυσικοθεραπεία συμβάλει θεραπευτικά με ασκήσεις που δίνουν έμφαση στις διατάσεις της λαγονοκνημιαίας ταινίας. Συνεργικά εφαρμόζονται TENS και κρουστικά υπέρηχα (Extracorporeal Shock Wave Therapy: ESWT).

Η συντηρητική θεραπευτική προσέγγιση μεταξύ άλλων περιλαμβάνει έλεγχο του σωματικού βάρους, τοπική εφαρμογή κρύων επιθεμάτων και λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Σε επιμονή των συμπτωμάτων προτείνεται τοπική έγχυση κορτιζόνης ή τοπική έγχυση πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια (PRP).Η θεραπεία αυτή είναι η πλέον αποτελεσματική καθώς στοχεύει στην ιστική επιδιόρθωση της βλάβη παρέχοντας καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα. Σε περιπτώσεις ανθεκτικές στη συντηρητική θεραπεία, που επιμένουν προτείνεται χειρουργική επέμβαση (επιμήκυνση λαγονοκνημιαίας ταινίας, αποκατάσταση του μέσου και μικρού γλουτιαίου, αφαίρεση του φλεγμαίνοντα ορογόνου θυλάκου).