Συνοστεώσεις οστών ταρσού (Tarsal coalition)

Περονιαία σπαστική πλατυποδία (Tarsal coalition)

Η συνοστεώση των οστών του ταρσού αφορά ανώμαλες συνδέσεις μεταξύ των οστών του μεσαίου και οπίσθιου τμήματος του άκρου ποδός .Η δύσκαμπτη πλατυποδία ( πτώση ή απουσία της φυσιολογικής ποδικής καμάρας) μπορεί να είναι επώδυνη και να σχετίζεται με συνοστέωση των οστών του ταρσού. Η συνοστέωση ως παθολογία περιορίζει την κινητικότητα του ποδιού, προκαλώντας πόνο και σε ορισμένες περιπτώσεις δυσκαμψία. Η ινώδης συνδέσμωση που παρατηρείται μεταξύ των οστών του ταρσού,εξελίσεται σε μια πιο άκαμπτη χόνδρινη συγχόνδρωση, που τελικά οστεοποιείται και γίνεται άκαμπτη.Η συνοστέωση συνεπώς μπορεί να αποτελείται εξολοκλήρου από οστό, ή από συνδυασμό οστού και χόνδρου ή ακόμη και από ινώδη ιστό. Στο 50% των περιπτώσεων οι συνοστεώσεις αυτές εμφανίζονται και στα δυο πόδια.Οι ακτινογραφίες και η αξονική τομογραφία αναδεικνύουν μία ή περισσότερες ενώσεις παρακείμενων οστών του ταρσού.

Ο πόνος μπορεί να οφείλεται σε καταπόνηση του ταρσού ή ακόμα και σε κάταγμα της οστεοποιημένης περιοχής μεταξύ των οστών.Τα συμπτώματα μπορεί να γίνουν ιδιαίτερα εμφανή κατά το βάδισμα σε ανώμαλες και ανομοιογενείς επιφάνειες (όπως η άμμος ή τα χαλίκια) κατά το οποίο απαιτούνται συνεχείς προσαρμοστικές κινήσεις από το πόδι. Τα συχνά διαστρέμματα του αστραγάλου μπορεί επίσης να αποτελούν ενδεικτικό σημείο της παρουσίας. συνοστεώσεων. Οι συχνότερες συνοστεώσεις του ταρσού αποτελούν ένα από τους ακόλουθους δυο τύπους:

• Την πτερνοσκαφοειδή συνοστέωση, κατά την οποία η ανάπτυξη του παθολογικού ιστού εντοπίζεται μεταξύ της πτέρνας και του σκαφοειδούς οστού και
• Την αστραγαλοπτερνική ή υπαστραγαλική συνοστέωση, στην οποία ο παθολογικός ιστός εντοπίζεται μεταξύ αστραγάλου και πτέρνας.

.
Η αρχική θεραπευτική προσέγγιση για τις συνοστεώσεις των οστών του ταρσού είναι μη επεμβατική. Στον ασθενή συστήνεται να ξεκουραστεί ή να ακινητοποιήσει το πάσχον πόδι. Η συντηρητική θεραπεία διαρκεί τουλάχιστον για 6 εβδομάδες, και μπορεί να παραταθεί για 6 μήνες με ειδική ορθωτική συσκευή. Πολλές φορές σε τυχαία ακτινογραφία βρίσκουμε συνοστέωση οστών του ταρσού, χωρίς να υπάρχουν συμπτώματα.

Αν η συντηρητική αγωγή δεν είναι επιτυχής, τότε χρειάζεται επέμβαση. Πιο εύκολη στην αντιμετώπιση της είναι η πτερνο-σκαφοειδής συνοστέωση, ενώ στην αστραγαλο-πτερνιαία συνοστέωση προτιμούμε την αρθρόδεση μετά την εφηβεία. Για να παρεμποδιστεί η επανεμφάνιση και η αναδημιουργία της συνοστεώσεως, συνήθως ο χώρος μεταξύ των οστών καλύπτεται από ένα άλλο είδος ιστού, συνήθως λιπώδη.Σε συνοστεώσεις των οστών του ταρσού ενδέχεται να συνυπάρχει και κάποιου άλλου τύπου δυσμορφία, όπως η άκαμπτη πλατυποδία,οπότε ενδέχεται να απαιτηθεί επιπρόσθετη χειρουργική επέμβαση για την επαναφορά της φυσιολογικής ανατομίας του ποδιού.