Σπονδυλική Στένωση

Στις σελίδες που ακολουθούν θα περιγράψουμε τις πιο σημαντικές παθολογικές και τραυματολογικές καταστάσεις των αρθρώσεων του ανθρωπίνου σώματος.

Στόχος μας είναι να σας εξοικειώσουμε με σημαντικές έννοιες που συνδέονται με παθολογικές καταστάσεις έτσι ώστε να είστε σε θέση να κατανοήσετε μία συνομιλία με τον γιατρό που θα επιλέξετε.

Σπονδυλική στένωση

Σπονδυλική στένωση ονομάζεται η παθολογική κατάσταση κατα την οποία προκαλούνται συμπτώματα απο χρόνια πίεση νευρικών στοιχείων μέσα στο σπονδυλικό σωλήνα ή τα σπονδυλικά τρήματα. Aποτελεί ιδιαίτερη κλινική οντότητα καθώς η αιτιολογία της είναι πολυπαραγοντική, και ορίζεται ως η ελάττωση του χώρου του σπονδυλικού σωλήνα ή των vευρικών τρημάτων.

Η σπονδυλική στένωση παρουσιάζεται με συμπτώματα συνήθως στους ασθενείς μετά την μέση ηλικία.Τα συνήθη συμπτώματα της σπονδυλικής στένωσης είναι πόνος (στην περιοχή των γλουτών, στους μηρούς και στις γάμπες, στο ένα ή και τα δύο κάτω άκρα) που χειροτερεύει με την ορθοστασία, το περπάτημα και την φυσική άσκηση. Είναι αυτό που οι γιατροί ονομάζουν ‘διαλείπουσα χωλότητα’.Η ορθοστασία επιδεινώνει τα συμπτώματα αλλά το κάθισμα και η κλίση του κορμού προς τα εμπρός ανακουφίζει. Συχνά οι ασθενείς παρατηρούν οτι ο πόνος ανακουφίζεται όταν σκύβουν προς τα εμπρός.

Εκτός από πόνο οι ασθενείς μπορεί να έχουν μούδιασμα στις ίδιες περιοχές καθώς και μυική αδυναμία κατά την ορθοστασία ή το περπάτημα. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι αρχικά ελαφρά σε ένταση και να επιδεινώνονται αργά (με τα χρόνια) ή και πιό γρήγορα (μεσα σε λίγους μήνες). Στις πιό βαρειές περιπτώσεις ο πόνος και τα άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι σοβαρά και μόνιμα (συνεχώς χωρίς ανακούφιση).

Η αιτιολογία της σπονδυλικής στένωσης μπορεί να είναι συγγενής ή επίκτητη.Η επίκτητη εμφανίζεται συνήθως την 5η δεκαετία και οφείλεται σε:

• εκφύλιση και υπετροφία των αποφυσιακών αρθρώσεων, υπετροφία ωχρού συνδέσμου
• εκφυλιστική σπονδυλολίσθηση
• ιατρογενής(μετεγχειρητική)
• δευτεροπαθής λόγω συστηματικών νοσημάτων

Η κλινική εξέταση δεν έχει πάντα τυπικά ευρήματα, η έκταση του κορμού συνήθως αυξάνει τον πόνο και το σημείο laseque σπάνια είναι θετικό. Σε μεγάλη στένωση εμφανίζεται νευρολογικό έλλειμμα ανάλογα με το επίπεδο πίεσης.

Οι απλές ακτινογραφίες απεικονίζουν εκφυλιστική νόσο της οσφυικής μοίρας, με στένωση των μεσοσπονδυλίων διαστημάτων, οστεόφυτα και απώλεια της οσφυικής λόρδωσης. Η μαγνητική τομογραφία είναι η εξέταση εκλογής καθώς θα απεικονίσει την τοπογραφία της βλάβης. Ο νευροφυσιολογικός έλεγχος συμπληρώνει τις παρακλινικές εξετάσεις και είναι χρήσιμος στη διαφοροδιάγνωση του νευρολογικού ελλείμματος.

Στα θεραπευτικά μέσα η συντηρητική αγωγή περιλαμβάνει:
• μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη
• ασκήσεις φυσικοθεραπείας
• απώλεια βάρους
• επισκληρίδιες εγχύσεις

Η χειρουργική αντιμετώπιση έχει ένδειξη όταν υπάρχει ταύτιση κλινικών και απεικονιστικών
ευρημάτων, τα οποία διαταράσσουν την ποιότητα ζωής.Η χειρουργική τεχνική έχει στόχο την αποσυμπίεση των νευρικών στοιχείων.Σε περίπτωση που υπάρχει συμπτωματική αστάθεια της σπονδυλικής στήλης, εκφυλιστική σκολίωση, σπονδυλολίσθηση τότε η επέμβαση συμπληρώνεται με σπονδυλοδεσία.

Η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως πολύ αποτελεσματική στο να σταματήσει την εξέλιξη της στένωσης και να επέλθει πλήρης και μόνιμη ανακούφιση του ασθενούς από όλα τα συμπτώματα. Με τα σημερινά δεδομένα της Χειρουργικής και της Αναισθησιολογίας η χειρουργική επέμβαση για την σπονδυλική στένωση είναι εξαιρετικά ασφαλής σε όλες τις ηλiκίες.