Στις σελίδες που ακολουθούν θα περιγράψουμε τις πιο σημαντικές παθολογικές και τραυματολογικές καταστάσεις των αρθρώσεων του ανθρωπίνου σώματος.
Στόχος μας είναι να σας εξοικειώσουμε με σημαντικές έννοιες που συνδέονται με παθολογικές καταστάσεις έτσι ώστε να είστε σε θέση να κατανοήσετε μία συνομιλία με τον γιατρό που θα επιλέξετε.
Ανατομία της σπονδυλικής στήλης
Η σπονδυλική στήλη στον άνθρωπο αποτελείται απο 33-34 οστά τους σπονδύλους. Αρχίζει απο την βάση του κρανίου και τελειώνει στον κόκκυγα.
Η αναπτυγμένη σπονδυλική στήλη έχει ορισμένες φυσιολογικές καμπές. Η αυχενική καμπή είναι κυρτή προς τα εμπρός, η θωρακική καμπή είναι κυρτή προς τα πίσω, η οσφυική καμπή είναι κυρτή προς τα εμπρός και τέλος το ιερό οστό και ο κόκκυγας είναι κοίλα προς τα εμπρός ( και κυρτά προς τα πίσω).
Η σπονδυλική στήλη στηρίζει την κεφαλή,τον κορμό και τα άνω άκρα και μεταβιβάζει το βάρος τους στα κάτω άκρα με την παρεμβολή των οστών της λεκάνης. Μέσα στην σπονδυλική στήλη περικλύεται και προφυλάσσεται ο νωτιαίος μυελός.
Η σπονδυλική στήλη αποτελείται απο 7 αυχενικούς,12 θωρακικούς,5 οσφυικούς και 4-5 κοκκυγικούς σπονδύλους.
Οι σπόνδυλοι κάθε μοίρας της σπονδυλικής στήλης εμφανίζουν ξεχωριστούς μορφολογικούς χαρακτήρες (έχουν τα ίδια γνωρίσματα) απο τα οποία είναι δυνατή η αναγνώριση τους. Τα κοινά γνωρίσματα τους είναι το σπονδυλικό σώμα,το σπονδυλικό τόξο,το σπονδυλικό τρήμα(η συνένωση των οποίων δημιουργεί τον σπονδυλικό σωλήνα ο οποίος περιέχει τον νωτιαίο μυελό) και οι σπονδυλικές αποφύσεις.
Σε αυτό το πολύπλοκο μορφολογικά σύστημα οστών και αρθρώσεων, που συνδέονται μεταξύ τους με ισχυρούς συνδέσμους, επικάθεται ένα σύστημα πλήθους μυών.
Η σύντηξη (ένωση) των σπονδύλων γίνεται με τις αμφιαρθρώσεις μεταξύ των οποίων παρεμβάλονται οι ινοχόνδρινοι ελαστικοί μεσοσπονδύλιοι δίσκοι. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι αποτελούνται απο έναν εξωτερικό ινώδη δακτύλιο,ο οποίος αιματώνεται και ένα κεντρικό πηκτοειδή πυρήνα που είναι ανάγγειος( δεν αιματώνεται).
Ο συνδυασμός του συστήματος του μεσοσπονδύλιου δίσκου ,των συνδέσμων, των ζυγοαποφυσιακών αρθρώσεων και των μυών που προσφύονται στους σπονδύλους και στις παρακείμενες δομές επιτρέπει ένα μέτριο βαθμό κίνησης μεταξύ δυο οποιονδήποτε γειτονικών σπονδύλων. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι επιτρέπουν την κίνηση των αρθρούμενων σπονδύλων χάρη στην ελαστικότητα και στην ελαφρά στροφική τους ικανότητα. Ωστόσο,το άθροισμα των πολλαπλών μικρών κινήσεων στα διάφορα σπονδυλικά επίπεδα δημιουργεί ένα αρκετά μεγάλο εύρος κίνησης της σπονδυλικής στήλης ως συνόλου.
